దడ పుట్టించే జంతు వాసన

అమ్మా అమ్మొరు తల్లి!
మంట కలసి పోతున్న మానవత్వం
నన్ను వనికిస్తుంది
మనుష్యులను వెంటాడుతున్న
"జంతు వాసన" దడపుట్టిస్తుంది

ఇక నాకెలాంటి భ్రమలు లేవు
చాలు
అందమైన అబద్దాలు
అందవిహీన మైన అర్ద సత్యాలు
కౄరాతి కౄరమైన నగ్న సత్యాలు
చాలు
ఏనాడో - ఎవడో వస్తాడని అతనికి
నా మార్గం అందుభాటులో
ఉండాలని నన్నింకా
ఇలా వేదించడం తగదే

ఒక్క 5 సంవత్సరాల కాలం
నేను కలలు కనే వనరులు-
వాతావరణం -మనుష్యులు-ఆరోగ్యం
నాకీయవే లెక్కలన్ని
నీకు ఒప్ప చెప్పి నా దారి నేను
చూసుకుంటాను

కేవలం ఈ వేసవిని సైతం
తట్టుకోలేక పొతున్నా
ఇది మరీ నా ఆలొచనలను
సైతం ఆజ్నాపించే స్థాయిలో
ఉంది

నేను ఈ మనుష్యులను తట్టుకోలేను
కనీసం వీరు ఫ్రాపంచిక
విజయాలకోసం కూడ
అడుగు ముందుకేసేలా లేరు

నేను 22వ శతబ్దం గురించి
మధన పడుతుంటే
వీరు కేవలం రేపటి గురించి
కూడా ఆలోచించేలా లేరు

చాల్లే తల్లి !
నాలో ఉత్సాహం ఉబికినప్పుడు
నేను కావ్యాలే రచించినప్పుడు
అవి అగ్నికి ఆహుతి అయ్యాయి

నేడు చిరంజీవత్వం
అందుభాటులో ఉంటే
ఏమో తెలియని విరక్తి
నాలో ఉన్న వాటిని ఈ మానవావనికి వడ్డించి
వెళ్ళిపోతే చాలనిపిస్తోంది

అమ్మా ! అమ్మా !!
కనీసం
నేకై చేసిన రచనలన్నా
అక్షర రూపం దాల్చేలా
చెయ్యవే !
ఓం శక్తి

అంబపలుకు :2

అమ్మా అమ్మోరు తల్లి !
వాన నీటిలోని ఆ నాటి నా కాగితపు ఓడలనే కాదు
సముద్రంలో దూసుకు పోయే టైటానిక్లను సైతం
బోల్తా కొట్టించగల సమర్థురాలివి నీవు.

అన్ని తెలిసి తెలిసి నీ మాయలో పడి
నీ దయతో ఒక పిచ్చి పడవ నిర్మించుకున్నాను.

దానిని నీవే నడుపుతున్నావని భ్రమించాను
కాని అంతా నా భ్రమని తేలిపోయింది.

అప్పటి కాగితపు ఓడైనా సరే
ఇప్పటి పిచ్చి పడవైనా సరే
ఏ క్షణంలోనైనా మునిగిపోగలదని
నా కొంప ముంచ గలదని తెలుసుకున్నా

మొత్తానికి నీ దయా భిక్షం మీద
బతుకు బండి లాగించవలసిందే కాని
నా బతుకు నేను బతకలేనన్న మాట
జీవించడమే కష్ఠ సాథ్యమన్నప్పుడు

మంట కలిసిన మానవత్వానికి పునర్జీవం
పోయడం నా తరమా?

నీ చేయూత అర క్షణం కొరబడటంతో జరిగిన ఈ భంగ పాటుతో
సైకిల్ నుండి క్రింద పడినంతగానే
నా మనస్సుకు గాయమైంది.

రేపటి అంతిమ యుద్దం నువ్వు "చెయ్యిస్తే"
హెలికాఫ్టరు నుండి పడినంతగా వ్రణమై పోతుందేమో?

ఏమిటో అంతా నా భ్రమా..